ابوالعلاء صاعد بن منصور صاعدی اصفهانیآل صاعد یا صاعدیان، یکی از خاندان‌های علمی و روحانی حنفی مذهب در اصفهان می‌باشند که از قرن پنجم تا دهم هجری، قدرت و ریاست فوق‌العاده‌ای در شهر داشته‌اند. یکی از شخصیت‌های این خاندان، ابوالعلاء صاعدی صاعد بن منصور است. ۱ - معرفی اجمالیابوالعلاء صاعدی صاعد بن منصور بن اسماعیل بن صاعد بن محمد (رمضان ۵۰۶ق/فوریه ۱۱۱۲م)، از افراد برجستۀ این خاندان بود و سمت خطیبی نیشابور داشت و سپس قاضی خوارزم گردید. از پدر و نیا و سایر نزدیکانش حدیث شنید. همچنین بسیاری از کتاب‌های اصول و مسند صحیحین را از پدرش آموخت. او از کسانی بود که حدیث بسیار شنید، اما کم روایت کرد. گفته‌اند که وی کتابی در مناقب ابوحنیفه و احادیث وی نوشته است. ۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۷۲. دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل صاعد»، شماره۴۲۹. رده‌های این صفحه : آل صاعد | عالمان اصفهان | عالمان اصفهان سده پنجم(قمری) | عالمان ایران | عالمان ایران سده پنجم(قمری) | عالمان سده پنجم(قمری)
|